Sokağa sığınanlar anlatıyor: Sokağa çıkma yasağında yetkililer, ‘evinize gidin’ diyor ama evimiz yok ki...
Sokağı mesken edinenlerin ‘evleri’ gibi ‘dertleri’ de ortak: “Üst baÅŸ kirli oldu mu insan yerine koymuyorlar. Biz de insanız. Kalbimizi ve neler yaÅŸadıklarımızı bilmiyorlar. Umarım hiç kimse bizim gibi sokaÄŸa düşmez, böyle pis yerlerde kalmaz. Yaşıtlarımızdaki çocukların güzel bir gelecekleri olsun.†TitrediÄŸimi fark edip “SoÄŸuk deÄŸil mi†diye sorduÄŸumda verdikleri yanıt ise yüreÄŸimizi ateÅŸ gibi yakıyor: “Bu havalarda çıplak da kaldığımız oldu. Zamanla alışıyoruz.â€
Sokaklar kimi için sevgiliyle buluÅŸma noktası kimi için ekmek teknesi veya eylem yeri. Ama kimileri için de hayatın ta kendisi. Gece gündüz, yaz kış sığındıkları tek yer... Evi sokak olan yurttaÅŸlarla Karaköy’de birkaç saat geçirdik. Sokakta yaÅŸama tutunmaya çalışan yurttaÅŸların hayallerine misafir olduk. Her birinin sokaÄŸa düşme nedeni farklı. Kimi ailesel sorunlardan kimi maddi nedenlerden... Havaların soÄŸumasıyla yaÅŸam koÅŸulları daha da zorlaÅŸan sokaktaki yurttaÅŸlar koronavirüsle de mücadele ediyor. Ãœstüne bugünlerde etkili olan kar da eklenince gelin siz düşünün katlanan zorluÄŸu... ÇoÄŸu zaman okuma, iÅŸ sahibi olma hayalleri kursalar da en çok diledikleri ÅŸey ise sıcak bir yatak, sıcak bir duÅŸ, sıcak bir çorba...HEP SOKAKTAAhmet Kamçı 25 yaşında. “Taşı toprağı altın†olan Ä°stanbul’a 14 yıl önce gelmiÅŸ. GeldiÄŸi günden beri de sokaklarda. Okula hiç gitmemiÅŸ. ArkadaÅŸları kendisini Yılmaz Güney’e benzetiyor. Ahmet ile konuÅŸtukça arkadaÅŸlarının bu benzetmede haksız olmadıklarını fark ediyorum. Öyle ki kendisi de Yılmaz Güney’in kitaplarını okuduÄŸunu, filmlerini izlediÄŸini ekliyor. Ahmet, yeri geldiÄŸinde üzerinde ceset yıkanan mermerin üzerinde bile uyuduklarını belirterek “AteÅŸ yakmasam sabaha saÄŸ çıkamam. Bazen dumandan yüzüm simsiyah ÅŸekilde uyanıyorum. Sokaktaki insana el uzatılmalı. Meslek, iÅŸ sunulmalı. Hastalanıyoruz. Hastaneye gidemiyoruz. Birkaç kere Taksim EÄŸitim ve AraÅŸtırma Hastanesi’ne gittim, muayene ücreti istediler. Biri restorana giriyor, tek seferde yüzlerce TL’ye yemek yiyor, biz ise o insandan bir çorba parası dilenmek için bazen saatlerce dışarıda bekliyoruz. Adalet bunun neresinde†diye soruyor. Bir süre konuÅŸmayarak uzaklara bakan Ahmet’e, “Ne görüyorsun†dediÄŸimde ise ÅŸunu söylüyor: “BomboÅŸ bir ÅŸehir. Ä°nsanlar hayalet gibi geziniyor. Bizim ise hayallerimiz, anılarımız hep gölgelerde, lambaların altında, ateÅŸlerin yanında.â€â€˜BÄ°LMÄ°YORLAR...’Ali Murat 16 yaşında. Anasız babasız büyümüş. 7 yıldır sokakta. O da hiç okul görmemiÅŸ. Tek hayali okuyarak “dürüst bir insan†olmak ve güzel bir iÅŸ sahibi olup sokaktaki arkadaÅŸlarını yanına almak. ArkadaÅŸlarıyla kaldığı Karaköy’deki harabede, güvercin ve köpek besleyen Ali, “Hayvanlar en sadık dostlar. Dertlerimizi paylaşıyorlar. Yanımızda yatıyorlar. Yardımlarını çok görüyoruz†diyor.SOKAÄžA SIÄžINANLARKoronavirüs günlerinde çaresizlikten sokağı mesken tutanlar var. Yarı aç... “SokaÄŸa çıkma yasağında bizim için hayat çok daha zor†diyorlar ve ekliyorlar: “Arada bize yemekleri veren restoranlar da kapalı oluyor. Yemek bulamadığımız çok oluyor. Misal dün aç uyuduk.â€AÄ°LE Ä°LE ÅžU AN BÄ°R YEMEK YEMEK HER ÅžEYE DEÄžERHüseyin Ali 14 yaşında. 4 yıldır sokakta. Okuyup doktor olmak istiyor. Hüseyin, harabe binayı göstererek “Bazen 1, bazen 20 kiÅŸi kalıyoruz†diyor. Hikmet Kaya da 12 yaşında. 5 yıldır sokakta. Pandemi sürecinde yetkililer tarafından kendileriyle ilgili tek bir açıklama yapılmağını söyleyen Hikmet, “‘Hayat eve sığar, evde kalın’ açıklamalarını duyunca kendimizi bir hayvandan farksız görmüyoruz. Kimsenin umurunda deÄŸilmiÅŸiz gibi hissediyorum†diyor. Harun Halil ise 20 yaşında. 8 yıldır sokakta. Hayat onu da hiç okul yolu ile kesiÅŸtirmemiÅŸ. Okumak istediÄŸini belirten Harun ÅŸunları söylüyor: “Kaç saattir su içmiÅŸ deÄŸilim. Aile ile ÅŸu an bir yemek yemek her ÅŸeye deÄŸer.â€BUZ GÄ°BÄ° YATAK!Tramvaydan Tophane durağında iner inmez bir anda soÄŸuk havanın iliklerime kadar iÅŸlediÄŸini hissetmek güç olmuyor. Ahmet Kamçı ile Tophane Parkı’nda karşılaşıyorum. ÇoÄŸu zaman Karaköy’de hiçbir kapısı ve penceresi olmayan harabede kalsa da kimi zaman da Tophane Meydan ÇeÅŸmesi’nin havuzunda yatıyor.HERKES GÄ°BÄ° OLMAK...18 yaşındaki Hasan Ä°pek, 8 yıldır sokakta. Bilgisayar mühendisi olmak istiyor. 5. sınıfa kadar gittiÄŸi okulu özlediÄŸini söyleyen Hasan, “Şu an imkân olsa 1. sınıftan bile baÅŸlarım†diyor. Mahalle bekçilerinden yakınan Hasan, “Bazen bekçiler bize bağırıyor. Elimiz önümüzde bile olsa bizi dövmeye kalkıyorlar. SokaÄŸa düşmeyi kendimiz istemedik ki. Herkes gibi olmak istiyoruz†açıklamasında bulunuyor. Sohbetimiz devam ederken biraz ilerideki restoranın bir çalışanı günlük mönüden artakalan yemekleri getiriyor. O anki sevinci göz bebeklerinde dahi görülen Hasan, “Esnaf abilerimiz bazen böyle yemek getiriyor. SokaÄŸa çıkma yasağında yetkililer ‘evinize gidin’ diyor ama evimiz yok ki. SokaÄŸa çıkma yasağında bizim için hayat çok daha zor. Arada bize artakalan yemekleri veren restoranlar da kapalı oluyor. Yemek bulamadığımız çok oluyor. Misal dün aç uyuduk†diye konuÅŸuyor.
Mehmet Kızmaz
Read more:
https://www.turkish-media.com/forum/topic/658926-sokaga-siginanlar-anlatiyor-sokaga-cikma-yasaginda-yetkililer-evinize-gidin-diyor-ama-evimiz-yok-ki/