Tanıdık, bildiköyküler!

Bakele kitaptaki ilk öykü ama bence “son” olmalıydı. Hani oradaki “Dede,” (Acaba Sezgin Kaymaz’ın dedesi mi?) çok sevdiği, el üstünde tuttuğu karısına Vesile değil de hep “Bakele” diye sesleniyor ya! Ne demekmiş peki “Bakele?”. “Canım” demekmiş, ve “aşkım” ve “bir tanem ve “her şeyim” ve “ömrümün varı” ve “gözümün nuru” ve “kalbim” ve “ışığım” ve daha yüz binlerce güzel söz, güzel ses demekmiş. İşte onun için diyorum, erkekler kadınlarını keşke Güldünya, Seher, Edibe diye değil de hep “Bakele” diye çağırsalar.Haberi Haber Kaynağından Oku

Read more: https://www.turkish-media.com/forum/topic/698195-tanidik-bildik-oykuler/